In 1921 voelde de toenmalige kapitein-adjudant der infanterie Jhr. C. M. Storm van ‘s Gravesande, lid van het hoofdbestuur van de Vereeniging van Officieren van de Nederlandsche Landmacht (VONL), de behoefte om een steunorganisatie op te richten om collegae die in financiële moeilijkheden waren geraakt te kunnen helpen. De algemene vergadering van de VONL stemde hiermee in. Om alle officieren van de Koninklijke Landmacht te kunnen bereiken wendde de VONL zich tot de Algemeene Roomsch-Katholieke Officieren-Vereeniging (ARKO) en tot de Nationale Christen-Officieren-Vereeniging (NCOV). De NCOV deed mee, maar de ARKO, hoewel sympathiek tegenover het idee, niet omdat zij zelf een soortgelijk plan had.
Een commissie van voorbereiding zag haar werk bekroond in de oprichtingsvergadering van het "Ondersteuningsfonds voor Officieren, Officiersweduwen en -wezen", kortweg "Steunfonds" genaamd, op 1 november 1924 te Utrecht. Bij Koninklijk Besluit van 28 oktober 1925 nr.19 werden de statuten, ontworpen door kapitein mr. Schuitemaker, goedgekeurd en werd de vereniging erkend.
Het bestuur was op 1 november 1924 samengesteld uit:
W. Bolken Majoor der infanterie Voorzitter
H. A. Ribbius Kapitein-adjudant der infanterie Vice-voorzitter
Jhr. C. M. Storm van ‘s Gravesande Kapitein-adjudant der infanterie Secretaris
G. Minderhoud 1e Luitenant der infanterie Penningmeester
Th. Ziedses des Plantes 1e Luitenant der veldartillerie Commissaris.Inmiddels bestaat de vereniging "Steunfonds Officieren" die is voortgekomen uit het "Ondersteuningsfonds voor Officieren, Officiersweduwen en -wezen" ruim 80 jaar.
Het fonds verwezenlijkt haar doel door de leden of in voorkomend geval de weduwen, weduwnaars of partners in voor hen moeilijke omstandigheden met raad en daad bij te staan. Hiervoor wordt met name het vermogen van het fonds gebruikt.
Velen houden het niet voor mogelijk dat er anno nu nog steeds een taak is voor een steunfonds. Toch kunnen achter een vrolijk gezicht veel verdriet en (financiële) zorgen schuilgaan. Hulp zoeken is voor veel mensen moeilijk. Waar moet je heen? Hoe zeg je het? Velen durven niet over hun probleem te praten. Zelfs niet met hun partner of een goede vriend(in). Daardoor is er veel verborgen leed, eenzaamheid en onbegrip en willen wij u graag inlichten over het bestaan van ons Steunfonds Officieren.Het fonds tracht haar leden, bestaande uit officieren (actief, b.d. en reserve) die worden geconfronteerd met sociaal- financiele problemen en hun achtergebleven partners te helpen. Jaarlijks werd en wordt meerdere malen een beroep gedaan op het fonds, waarbij de vertrouwelijke steun bij een officier, officiersweduwe/-naar of achtergebleven partner tot het inzicht leidde en leidt dat het in het Steunfonds gestelde vertrouwen niet werd noch wordt beschaamd. Snelle hulp was en is vaak geboden, aangezien meestal eerst in uiterste nood een beroep op het fonds werd en wordt gedaan.
De wijzen waarop aan steunverlening vorm wordt gegeven, zijn vele t.w.:
- Schenkingen, groot en klein;
- Leningen, al of niet met rentevergoeding (laag percentage), waarvan terugbetaling voor ieder afzonderlijk wordt bepaald;
- Combinaties van schenkingen en leningen;
- Immateriële steun.
In de eerste 50 jaar, van 1 november 1924 tot en met 1 januari 1974, werden 293 officieren, officiersweduwen of -wezen gesteund met een totaalbedrag van ƒ 327.254 en in de 25 jaar die daarop volgden werd 72 keer steun verleend met een bedrag van ƒ 961.870. Gezien deze cijfers uit het verleden is het dus te begrijpen dat het, als er vandaag de dag geholpen moet worden, om flinke bedragen gaat.
De (recente) praktijk toont aan dat de noodzaak voor het bestaan van het Steunfonds nog steeds aanwezig is.
Let wel, het fonds is geen filantropische instelling, want wie je ook bent of waar je ook werkt, je blijft wel degelijk verantwoordelijk voor de "eigen schuld".
Misschien wat ouderwets, maar het Steunfonds doet aan stille hulpverlening met als uitgangspunt: elk geval is en blijft uniek en vaak ontstaan door een samenloop van omstandigheden. Ondanks de huidige verzekeringsmogelijkheden en sociale voorzieningen, ontstaan situaties op financieel of sociaal gebied waar niet altijd oplossingen voor kunnen worden gevonden. Situaties waarbij de financiële positie van een gezin, een gescheiden man of vrouw, een weduwe plotsklaps of met een sluipende onafwendbaarheid wordt ondergraven. Een ieder kan door onvoorziene gebeurtenissen in problemen komen en worden geconfronteerd met onverwachte uitgaven die de draagkracht te boven gaan en waarvoor nergens een open loket is te ontdekken .
Begrijpelijkerwijs worden geen concrete of willekeurige voorbeelden aangehaald; achter elk voorbeeld gaat een collega schuil wiens privacy beslist gegarandeerd moet zijn.
Wellicht nog een ouderwetse opvatting maar wij vinden ook dat wanneer collegae in moeilijkheden zijn geraakt of wanneer weduwen of wezen van oud-collegae in de zorgen zitten, het een erezaak is hen te helpen.
Het fonds wordt in stand gehouden door contributies van leden. Alle vrijwillig dienende of vrijwillig gediend hebbende officieren van de Nederlandse krijgsmacht of hun weduwen/-naars en achterblijvende partners die zich schriftelijk bij de vereniging hebben aangemeld, kunnen toetreden als lid en ook - zo nodig - bij het fonds om hulp aankloppen. De contributie is bescheiden; zij bedraagt minimaal € 4,- per jaar of minimaal € 85,- voor het leven.
Nu het Steunfonds zijn eerste stappen in de internettijdperk heeft gezet na een lange periode waarin aan velen ook zonder internet passende hulp kon worden geboden, zou het bestuur zich geen mooier geschenk kunnen bedenken, dan dat veel officieren van de Nederlandse Krijgsmacht, die nog geen lid zijn van ons fonds, zich spoedig opgeven om onze gelederen te komen versterken. Samen kunnen we dan ook in de toekomst ons belangrijke “stille” werk blijven uitvoeren onder het motto:
“Voor officieren door officieren”.